اثر رمسور-تاون‌سند با استفاده از اصل عدم قطعیت تعمیم یافته با توان دوم تکانه (صدیقه میر ابوطالبی1 و زهره شهبازی2)

در آزمایش رمسور-تاون­سند رفتار سطح مقطع پراکندگی الکترون­های کم انرژی از اتم های گاز نادر، مورد بررسی قرارمی­گیرد. از نقطه نظر کلاسیکی، انتظار می­رود که احتمال پراکندگی برابر با احتمال تصادم بین ذرات الکترون با گاز باشد. اما، نتایج این آزمایش نشان می­دهد که سطح مقطع پراکندگی برای انرژی­های خاصی صفر است و از این­رو، گذار بیشینه می­تواند وجود داشته باشد. طول موج های تشدیدی گذار با توصیف کوانتومی این پدیده قابل استخراج می­باشند که تطابق خوبی هم با نتایج تجربی دارند. از طرفی، با معرفی طول کمینه، طبق نظریه­های کوانتوم گرانشی، اصل عدم قطعیت معمول هایزنیرگ باید اصلاح شود که به اصل عدم قطعیت تعمیم یافته معروف است. تصحیح طول موج های تشدیدی در چارچوب اصل عدم قطعیت تعمیم یافته با توان اول تکانه قبلاً محاسبه شده­اند. در این مقاله ما این اثر را با استفاده از اصل عدم قطعیت تعمیم یافته با توان دوم تکانه بررسی می­نماییم و به محاسبه تصحیح طول موج ها­ی تشدیدی در این نظریه می­پردازیم.